Lakshmi in de Elsevier over Adem

Godinnetje van de nachtPop/Groot muzikaal talent Lakshmi combineert in haar theatertour Adem elektropop met dichterlijke monologen. Vrolijk is het niet, indringend wel.De vriendelijke mevrouw van het Dakota Theater vindt het nodig vooraf even te waarschuwen. Na de bezoekers welkom te hebben geheten in het buurttheater in het Haagse stadsdeel Escamp, legt ze uit dat de voorstelling deze zaterdagavond lichteffecten bevat. Epileptici moeten dus oppassen.Bij het betreden van het zaaltje ziet het gemêleerde publiek een jonge vrouw doodstil in een soort berenvacht op de piano liggen.Het is Lakshmi.De 25 jarige zangeres staat op het punt te beginnen aan de theatertour Adem, met een voorstelling op 7 november in de Kleine Komedie in Amsterdam als premiere, en probeert het programma deze avond in Den Haag uit.Precies op het geplande aanvangstijdstip kruipt ze van de piano om anderhalf uur lang elektropop ten gehore te brengen, afgewisseld met dichterlijke monologen in het Nederlands. De begeleiding wordt verzorgd door een pianist/gitarist, een drummer en een violiste wier spel opvallend goed aansluit bij de synthesizerklanken.Van de berenvacht, die een grote bruine regenjas met capuchon blijkt, on doet Lakshmi zich al snel, tot genoegen van het mannelijke deel van de aanwezigen. De rest van de avond zingt, danst en speelt ze gitaar en piano. Ze heeft mede door haar frêle verschijning en haar wat hese, kinderlijk klinkende stem, iets Lolita-achtigs.Ze weet ook niet zo goed of ze zich een meisje of een vrouw moet noemen, vertelt ze tijdens de voorstelling.Een beetje punky is ze zeker, met een neusringetje, veiligheidspeldje door de oorlel en kortgeschoren linkerkant van het hoofd, met de rest van het haar naar de rechterkant gekamd.De popkenner weet inmiddels dat de meisjesachtige Lakshmi Swami Persaud, die haar exotische naam aan haar Surinaams-Hindoestaanse vader te danken heeft, volwassen muziek maakt.Na een paar EP’s bracht ze twee albums uit, LAKSHMI en SIREN, met gruizige electronica in combinatie met strijkers en gitaren, die terecht lovend werden besproken.De singer-songwriter heeft op haar introperspectieve liedjes zelf het etiket ‘pop-noir’ gedrukt. Vrolijk stemmen de zelfgeschreven songs niet; vooral amoureuzeproblemen worden uitgebreid bezongen. Indringend is het allemaal wel.Een theatertour –met liefst 77 voorstellingen- is ook voor een groot muzikaal talent een spannend avontuur met onzeker afloop.Bij collega’s ging het niet altijd even goed. Karsu trok bijvoorbeeld afgelopen seizoen het land door met liedjes van het Amerikaanse label Atlantic Records die in het verleden een stuk beter warden vertolkt door Amerikaanse artiesten dan door de Nederlandse vocaliste van Turkse komaf.De getalenteerde Kameroens-Nederlandse zangeres Ntjam Rosie meende tijdens haar theatertournee Breaking Cycles geweldig gezongen leidjes te moeten onderbreken door nogal suffe verhalen over haar Afrikaanse achtergrond.De voorstelling van Lakshmi staat echter al tijdens haar tweede try-out als een huis.Het ooit zo onder verlegenheid gebukt gaande meisje toont zich een heuse theaterpersoonlijkheid.Tijdens haar liedjes gaat ze in een soort trance in de bezwerende muziek op. in haar persoonlijke bespiegelingen toont ze zich, met een enkel onzeker moment, een poetische observatie van het menselijk tekort.Lakshmi is de naam van de godin van het licht, meldt ze, zelf houdt ze meer van de nacht.Enigszins donker is ook haar visie op haar eigen gerommel, in het leven in het algemeen en haar amoureuze relaties in het bijzonder.Zo verhaalt ze over een veelbelovende affaire die uiteindelijk verstikkend werkte en over haar verlangen naar alles wat onbereikbaar is.Een moraal heeft de wereldwijze romantica ook te bieden: laten we vrijuit ademen, iedereen op zijn eigen manier.Zo belooft Adem van het popgodinnetje van de nacht Lakshmi een van de boeiendste theaterverassingen van dit seizoen te worden. Althans voor de popliefhebbers die niet aan epilepsie lijden.