LAKSHMI in de Gelderlander

LAKSHMI, de uit Wijchen afkomstige zangeres, begint aanstaande donderdag haar tour Huidhonger. Een show over contact tussen mensen, en het ontbreken daarvan. Soms speelt ze hem twee keer op een avond, steeds voor dertig mensen. ‘Het zal heel intensief worden.’

Menno Pols, Arnhem

LAKSHMI (27) staat op donderdag 22 oktober voor het eerst op de planken met haar nieuwe show Huidhonger, in Franeker. Een dag later is ze in Uden te zien en later in Cuijk, Wageningen en Nijmegen. Het is haar tweede theatertour, na Adem uit 2018.

Je begint een tournee midden in coronatijd. Hoe is het idee ontstaan?

,,In april zat ik in M, de talkshow van Margriet van der Linden. Het ging over het thema huidhonger, het verlangen om mensen aan te raken. Ik deed het nummer I touch myself van Divinyls. Dat werd gezien door mensen van theaters. Zij benaderden mijn impresario met de vraag of ik daar een show over kon maken. Er waren veel grote voorstellingen afgezegd dus er was ruimte. Ik moest het binnen 48 uur zeggen. Dat was erg heftig, meteen mijn bandleden bellen, kijken of iedereen kon en toen hebben we ja gezegd.

Gaat Huidhonger over corona?

,,Ja, maar niet letterlijk. Ik noem het woord corona niet, want ik denk dat de mensen dat inmiddels uitkotsen. Ik trek het breder. Het gaat over contact tussen mensen, en het gebrek daaraan. De show begint bij de dood en het eindigt bij de geboorte. In al die levensfases willen we aangeraakt worden. Het gaat ook over het empty-nest-syndroom, het gevoel dat ouders hebben wanneer hun kinderen het huis uit zijn. Met die dingen heb ik zelf geen ervaring, dus daar kan ik niet over schrijven. Daarom doen we in de show, naast eigen werk, ook covers. Bijvoorbeeld Zeg me dat het niet zo is van Frank Boeijen. Dat nummer gaat over iemand die zal overlijden. Het lijkt me zo erg als je bijvoorbeeld al wat ouder bent en je partner overlijdt. Je hebt je cirkeltje van vrienden al compleet, maakt niet meer zo makkelijk nieuwe contacten. En dan zit je daar ineens, alleen. Ik ben nog maar 27, ik denk daar normaal niet zo over na, maar door deze voorstelling dus wel.

,,Huidhonger gaat ook over geaccepteerd worden, erbij horen. Dat heeft te maken met mijn jeugd in Wijchen. Ik was een vreemde eend in de bijt. Ik verfde altijd mijn haren, had andere interesses dan mijn leeftijdgenoten. Ik paste echt niet in het dorp en wist niet hoe snel ik er weg moest gaan. Ik was erg rebels. Achteraf weet ik dat onder dat rebelse gedrag ook kwetsbaarheid zat. Ik kan me nog altijd goed inleven in mensen die het niet lukt om erbij te horen, die niet helemaal in de maatschappij passen. Ik voel mezelf comfortabel in de rol van buitenstaander, van weirdo. Ik hou van alleen zijn.

Je nieuwe single, Lullaby, gaat over iemand die zich volledig aanpast aan een ander. Gaat dat over jezelf?

,,Ja, dat is heel autobiografisch. Vooral in de liefde heb ik me in het verleden enorm aangepast, om maar gezien te worden. In het liedje gaat het over iemand die zelfs in hetzelfde ritme wil ademen als haar geliefde. Tot ze breekt.

Je vorige show, Adem, bevatte intense, theatrale popmuziek. Kunnen we weer zoiets verwachten?

,,De voorstelling bevat zeker theatrale elementen, maar het is allemaal wel kleiner. Er is nu geen geld voor een grote productie. Ik ga maar met twee muzikanten het podium op. Dat zijn violiste Pauline Koning (onder meer actief in de klassieke wereld, MP) en Rob Peters (oa Typhoon, MP), die gitaar speelt en de elektronica voor zijn rekening neemt. Het wordt wel weer een visuele show en er zal een duidelijke spanningsboog in zitten.

Hoe spannend is het om in deze tijd een nieuwe tour te starten?

,,Ontzettend spannend! Er is ook nog veel onzeker, we hebben steeds contact met de theaters maar zoals het er nu uitziet kan de tour doorgaan. We spelen steeds voor dertig mensen. Soms doen we de show twee keer op een avond, dan bereik je zestig mensen. Daarom is de show ook wat korter dan de vorige, hij duurt ruim een uur. Het zal sowieso enorm intensief worden.

Als je noodgedwongen voor zo weinig mensen optreedt, krijg je dan wel je normale gage?

,,Nee, nog niet de helft. Ook als ik twee keer op een avond optreed, krijg ik minder dan ik voorheen voor een normale show kreeg.

Wat heb je gedaan na maart, toen de lockdown inging?

,,Weinig. Mensen zeiden: dan kun je mooi schrijven, want je hebt alle tijd. Maar ik kan niet schrijven als er niets gebeurt, ik heb prikkels nodig. Ik heb veel van de zon genoten. Maar op een gegeven moment werd ik onrustig. Toen ben ik maar aan het artwork gaan werken.

Je werk heeft veel visuele kanten, zowel in videoclips als op het toneel. Maak je alles zelf?

,,Ja. Ieder bandlid heeft zijn inbreng. Met Pauline heb ik veel aan de verhaallijn van Huidhonger gewerkt, voor mijn vorige show heb ik veel met de regisseur gebrainstormd. Maar uiteindelijk maak ik het zelf. Ik vind het heerlijk om mijn eigen wereld te creëren. Bij mij thuis aan de muur hangen allemaal papieren waar ik mijn inspiratie op zet. Liedjes schrijf ik aan de piano of met de gitaar.

Hoe kijk je naar de nabije toekomst?

,,Ik probeer heel naïef te denken dat het wel los zal lopen. Maar de winter zal lang zijn, en voor veel mensen mentaal moeilijk. Mensen zijn groepsdieren, het is niet gezond om elkaar niet aan te mogen raken, om zoveel afstand te houden. Er zullen veel mensen ongelukkig en eenzaam zijn. Zelf heb ik een kleine vriendengroep en zo lang we gezond zijn knuffelen we elkaar wel. Qua werk denk ik: het moet gebeuren. Optreden is wat ik hoor te doen, het is wat ik ben. Privé en werk zijn bij mij één ding. En het is voor de mensen ook belangrijk dat er kunst blijft bestaan. Dat ze dingen zien waar ze zich aan kunnen spiegelen. Ik geef ze een knuffel op afstand.’’

www.gelderlander.nl
Tekst: Menno Pols
Foto: Rolf Hensel